Nadmierne wypadanie włosów

Nieregularność w fazie wzrostu włosa może objawić się problemami związanymi z utratą włosów. Nadmierna utrata włosów to główna dermatoza, z którą zwracają się pacjenci do osób wykwalifikowanych z dziedziny trychologii. Kłopoty z włosami zgłasza 90% populacji a wśród nich głównie są kobiety. Innymi dolegliwościami oprócz wypadania włosów są: łysienie, łupież, łojotok, świąd, przesuszona skóra głowy, AZS, łuszczyca.

Schorzenia związane ze skórą głowy i włosami są często stresujące dla pacjentów i szukają oni pomocy w nadziei na postawienie poprawnej diagnozy i włączeniu skutecznej terapii. Problemy z wypadaniem włosów mają podłoże: hormonalne, fizjologiczne, immunologiczne. Są też związane z chorobami ogólnoustrojowymi, z niedoborami pierwiastków, białek, witamin, minerałów i stresem.

Jak diagnozować utratę włosów? 

Jeśli badania morfologiczne zobrazują niedobory, to istotne staje się zwrócenie uwagi an dietę, spożywanie wartościowych produktów adekwatnych do braków w organizmie oraz suplementacja poprawiająca kondycję włosów.

Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu z pacjentem, badań morfologicznych oraz trichoskopii. Mikroskop cyfrowy zobrazuje: ujścia mieszków włosowych i ilość włosów wyrastających z mieszka, grubość włosów, miejsca miniaturyzacji włosów i mieszków włosowych, kropki białe, czarne i żółte, odrastające włosy.
Każda z tych cech jest charakterystyczna dla poszczególnych jednostek chorobowych i pozwala określić typ łysienia. Charakteryzuje się łysienie: androgenowe, telogenowe, plackowate, bliznowaciejące.

Jakie możemy wyróżnić rodzaje łysienia?

Łysienie androgenowe (androgenetic alopecia ) – jest uwarunkowane genetycznie a pacjent cechuje się wrażliwością na pochodną testosteronu DHT. W patogenezie łysienia bierze się pod uwagę geny odpowiedzialne za produkcję androgenów. Łysienie jest typem niebliznowaciejącym i sprowadza się do miniaturyzacji mieszka włosowego. Najbardziej podatne na działanie androgenów są mieszki włosowe okolicy czołowej, gdzie najbardziej widoczne są przerzedzenia włosów, czyli odsuwająca się linia włosów. Okolica potylicy nie jest wrażliwa na działanie androgenów, dlatego charakterystycznym obrazem jest pozostawienie włosów w tych częściach mózgoczaszki. Łysienie dotyczy kobiet i mężczyzn, jednakże u kobiet nie dochodzi do całkowitego wyłysienia.

Łysienie anagenowe ( dystroficzne) (anagen effluvium) – szybką identyfikacją typu łysienia jest nagła utrata włosów. Na mieszki włosowe w fazie wzrostu wpływa czynnik toksyczny i następuje szybka i rozległa utrata włosów widoczna po upływie miesiąca. Łysienie jest związane z nieprawidłowością cyklu wzrostu włosa i niespodziewanym zahamowaniem procesów podziałów mitotycznych macierzy włosa wpływając na jego słabość. Osłabienie widać na trzonie włosa w momencie jego zwężania się i pękania w najsłabszym miejscu.

Łysienie plackowate (alopecia areata) )– objawia się przejściowymi lub trwałymi ogniskami łysienia, które mają różne wielkości i kształty. W obrębie ognisk skóra zostaje niezmieniona. Łysienie może objawić się na podłożu; genetycznym, autoimmunologicznym, hormonalnym i psychosomatyczne. W trichoskopii znajdują się charakterystyczne włosy dla tego skorzenia w postaci aktywnej, włosy mają zmniejszoną pigmentację i przybierają kształt wykrzyknika, dlatego określa się je mianem włosów wykrzyknikowych.

Łysienie telogenowe (telogen effluvium) – jest formą łysienia niebliznowaciejącego, a wypadające włosy są rozproszone. Zwiększa się ilość włosów w fazie telogenu czyli spoczynku znajduje się ponad 20% wszystkich włosów znajdujących się na skórze głowy. Występuje przede wszystkim u kobiet, ale dotyka również mężczyzn i dzieci. Występuje sporo przyczyn zewnątrzpochodnych odpowiedzialnych za łysienie telogenowe. Łysienie jest odwracalnym procesem, dlatego istotna jest włączenie terapii w jak najszybszym czasie.

Łysienie niebliznowaciejące – podczas wypadania włosów nie uszkadzają się mieszki włosowe oraz nie wytwarza się blizna, po leczeniu włosy odrastają.

Skutecznymi terapiami na problemy z włosami są:

• Mezoterapia mikroigłowa
• Mezoterapia igłowa peptydową terapią
• Mezoterapia igłowa osoczem bogatopłytkowym (PRP)
• Laserowa stymulacja wzrostu włosów laserem Fotona
• Infuzja tlenowa